PFZW blog

Lang leve de verpleegkundigen

Nu we middenin de coronacrisis zitten, is er veel aandacht voor de mensen in de zorg. Artsen en zeker ook verpleegkundigen werken op de intensive-careafdelingen nu in het heetst van de strijd. Volgende week staan verpleegkundigen wereldwijd in de spotlights.

Volgende week, op 7 april, is het Wereld Gezondheidsdag. De dag is een initiatief van de gezondheidszorgorganisatie (WHO) van de Verenigde Naties. De WHO wil daarmee aandacht vragen voor goede gezondheidszorg over de hele wereld. Dit jaar staan op deze dag verpleegkundigen en verloskundigen centraal. Want, zo zegt de WHO, zij staan aan de voorhoede van de strijd tegen corona én zijn de spil in goede zorg in het algemeen. Zonder verpleegkundigen ís er geen zorg. De WHO pleit wereldwijd voor betere en meer specialistische opleidingen en betere werkomstandigheden voor verpleeg- en verloskundigen.

Werkdruk
In Nederland is de werksituatie voor verpleegkundigen in vergelijking met die in veel andere landen goed. Maar ook bij ons zijn er dringende problemen. De werkdruk is te hoog, er zijn personeelstekorten en het ziekteverzuim en de arbeidsongeschiktheid zien we in de zorg de afgelopen jaren schrikbarend stijgen. Bij PFZW willen we zorgorganisaties helpen met deze problematiek. Samen met onze uitvoeringsorganisatie PGGM ontwikkelen we, op basis van de rijke arbeidsmarktdata die we hebben, gereedschappen voor strategisch personeelsbeleid in de zorg. We geven werkgevers inzicht in de eigen en de regionale en landelijke cijfers over in- en uitstroom van personeel, de verzuimcijfers en arbeidsongeschiktheid. Met dat inzicht kunnen werkgevers prognoses maken voor hun personeelsbeleid en leren van andere organisaties. Het doel: een gezonde sector waar mensen met plezier kunnen werken.

Tijdelijk minder personeelstekort
De coronacrisis heeft ondertussen een verrassend bijeffect: de personeelstekorten in de zorg zijn tijdelijk een stuk minder groot. Op de radio hoorde ik vanochtend dat veel medewerkers in de zorg in deze zware tijden extra uren zijn gaan werken. Ook zijn veel verlofdagen uitgesteld. Daardoor lijkt het personeelstekort als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Maar schijn bedriegt: het zijn tijdelijke oplossingen en de werkdruk blijft – juist in deze tijd – onverminderd hoog.

Ik hoop dat de enorme waardering die heel Nederland nu heeft voor iedereen die werkt in de zorg, ook op langere termijn beklijft. Dat kan de sector ook aantrekkelijker maken voor toekomstig personeel. En dat is nodig om blijvend de werkdruk te verlichten. 

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Uw mening over deze Borgblog

Gepensioneerden weer aan de slag in de strijd tegen corona

We zitten in Nederland thuis. Iedereen die dat kan, werkt op afstand en blijft zoveel als mogelijk binnen. Zo vertragen we de verspreiding van het coronavirus. Maar lang niet iedereen kan thuiswerken. Dat geldt zeker voor de werkers in de zorgsector. Zij zijn op dit moment drukker dan ooit met het redden van de zieken in ons land. We merkten de afgelopen dagen dat veel mensen hen daarbij willen helpen. 

Omdat de zorgsector nu extra handen aan het bed nodig heeft, benaderen organisaties veel oud-medewerkers met de vraag om bij te springen. Ook gepensioneerden worden gebeld door hun voormalige werkgever. Wij zagen dat de afgelopen week bij onze klantenservice. We werden veel gebeld door gepensioneerden die weer tijdelijk aan de slag willen om hun oud-collega’s te helpen. En ook mensen die vlak voor hun pensioen staan, besluiten dat moment uit te stellen om nog te kunnen helpen in deze moeilijke tijden. Andersom zien we het ook gebeuren: werkgevers die het moeilijk hebben, vooral in de cultuur- en welzijnssector, vragen werknemers soms juist om iets éérder met pensioen te gaan. Want als er te weinig werk is, kan dat helpen om andere collega’s in dienst te kunnen houden.

Soepel
We werden de afgelopen weken enkele tientallen keren gebeld door mensen die vijf jaar of langer vóór hun AOW-datum al met vroegpensioen zijn gegaan. De Belastingdienst zegt dan dat je daarna niet meer mag gaan werken. Maar nu willen sommige mensen toch weer aan de slag, omdat hun voormalige werkgever vraagt of ze willen bijspringen vanwege de extreme corona-drukte in de ziekenhuizen en de verpleegzorg. Wij hebben contact opgenomen met de Belastingdienst over deze vraag. De Belastingdienst is gelukkig soepel, en heeft toegezegd in dit geval geen extra boetebelasting te heffen als mensen om deze reden weer aan het werk gaan. En dat is maar goed ook, want alle hulp is nu hard nodig.

Het is extra aantrekkelijk voor vroeg-gepensioneerden om weer tijdelijk aan het werk te gaan. Want over de gewerkte uren bouw je, zolang je nog voor je AOW-datum zit, gewoon nog pensioen op. Behalve dat je Nederland en je oud-collega’s helpt, krijg je dus ook nog extra inkomen én extra pensioen. 

We hebben iedereen die kan helpen de komende tijd hard nodig. Juist ook de ouderen met ruime ervaring. Heeft u vragen over uw pensioen en opnieuw tijdelijk aan het werk gaan? Bel ons dan. We werken grotendeels vanuit huis, maar nemen nu met meer gedrevenheid dan ooit de telefoon op.

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Uw mening over deze Borgblog

Elkaar helpen

Juist in de zorgsector is het nu alle hens aan dek. Terwijl een deel van de collega’s in ziekenhuizen en verzorgingshuizen met ziekteverschijnselen thuis zit, is het voor de mensen die aan het werk zijn ongelooflijk aanpoten. 

Ik zie in Nederland steeds meer solidariteit en initiatieven om elkaar te helpen. Buren doen boodschappen voor oudere buurtgenoten en mensen melden zich spontaan om op andermans kinderen te passen. Deze crisis zorgt voor angst en onzekerheid, maar wakkert ook de saamhorigheid aan. Dat vind ik troostrijk en hartverwarmend.

Wehelpen.nl
Vanuit PFZW zijn we al een aantal jaren betrokken bij het platform wehelpen.nl. Via die website kunnen mensen die hulp nodig hebben gekoppeld worden aan vrijwilligers die hulp bieden. In deze moeilijke tijd kunnen juist ook zorgverleners vaak wel een steuntje in de rug gebruiken. Zij zorgen voor onze zieken en ouderen, en veel mensen bieden nu aan ook een beetje voor hén te zorgen. Boodschappen doen, de hond uitlaten, op de kinderen passen; als je druk bezig bent het coronavirus voor de rest van ons land in bedwang te houden, kom je vaak tijd te kort. In het hele land ontstaan nu mooie initiatieven van buurtbewoners, verenigingen en andere instanties die iets terug willen doen. En dankzij de app Whapp vinden hulpvraag en hulp elkaar nu makkelijker dan ooit. Op ons platform beterewereld leest u er meer over. U vindt er ook verhalen over hoe zorgmedewerkers zich door de coronacrisis slaan.

Werkgevers in de knel
Niet alleen voor zorgmedewerkers zijn dit zware tijden. Ook veel werkgevers in de sector zorg en welzijn staan voor grote uitdagingen. Voor ziekenhuizen en verzorgingshuizen is het in deze tijd een enorme puzzel om de werkroosters rond te krijgen. Andere branches liggen juist zo goed als stil. We verzorgen bij PFZW ook de pensioenen in de sport en culturele sector.  Sportclubs, theaters, concertzalen en musea hebben nu allemaal de deuren moeten sluiten. Zij gaan dus ook financieel door uitzonderlijk moeilijke tijden. Waar dat nodig is, willen we op dat vlak helpen. Werkgevers die in de knel komen bij het betalen van de pensioenpremies, kunnen contact met ons opnemen. We zoeken dan samen naar een oplossing. Ook zo ondersteunen we elkaar.

Doorwerken
In Zeist werken we ondertussen door voor uw pensioen, zoveel als mogelijk vanuit huis. De pensioenen worden vanzelfsprekend gewoon uitbetaald en we zetten alles op alles om goed bereikbaar te blijven via mail, telefoon en alle overige kanalen. U weet ons te vinden.

Ik wens u opnieuw veel sterkte en gezondheid, voor uzelf en allen die u lief zijn.

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Uw mening over deze Borgblog

Helden

U wordt overspoeld met nieuws over het coronavirus. Toch kan ook ik er deze week opnieuw niet omheen. We waren er bij PFZW druk mee de afgelopen dagen. Maar meer nog waren mijn gedachten bij de mensen die werken in de zorg.

4% van de ziekenhuismedewerkers die in Noord-Brabant bij een steekproef zijn getest op het virus, bleek positief te zijn. Een deel van hen had geen of nauwelijks klachten. Dat maakt het virus zo geniepig: ook als je nog niet weet dat je het hebt, kun je anderen besmetten.

Thuiswerken kan niet in de zorg
Steeds meer bedrijven en organisaties vragen hun medewerkers om zoveel mogelijk vanuit huis te werken. Ook het kabinet riep iedereen op dat te doen. Zo kan de verspreiding van het virus worden vertraagd. Maar thuiswerken kan natuurlijk lang niet iedereen. Juist als je werkt in de zorg en welzijn begin je thuis niet veel. Een kinderdagverblijf run je niet vanuit je woonkamer. Een thuiszorgmedewerker die thuisblijft, kan geen cliënten helpen. En de verpleegkundige en de arts die coronapatiënten verzorgen, moeten echt aan het bed staan. Deze mensen werken dus hard door, op locatie, ondanks het risico dat ze daarmee lopen. Zij zijn de helden van deze crisis.

Wetenschap
Wie nu ook een belangrijke rol spelen, zijn onze wetenschappers, in binnen- en buitenland. Ze scheiden de feiten van de fabels, voorkomen paniek en dringen aan op noodzakelijke maatregelen. Gelukkig luisteren veel regeringsleiders, waaronder die van ons, naar deze experts. In landen waar dat niet gebeurt, lijkt de onrust te groeien en is er slechter zicht op de werkelijke verspreiding van het virus.  

Lange termijn
Vorige week schreef ik dat we bij PFZW niet meteen bibberig worden van het feit dat de financiële markten de afgelopen weken flink onderuitgingen door de huidige onrust. Dat beeld is er deze week bepaald niet beter op geworden. Toch geldt nog steeds: wij beleggen voor de lange termijn. Korte-termijnellende op de beurs is vervelend, maar het is nog veel te vroeg om te kunnen zeggen of dit iets betekent voor uw pensioen. Daarvoor is de situatie op 31 december van dit jaar veel belangrijker, en die datum is nog ver weg.

Voor nu telt allereerst onze gezondheid. Ik wens u die allen toe. En de harde werkers in de zorg en welzijn wens ik de komende tijd veel sterkte!

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Besmettelijk

Het coronavirus waart nu ook rond in Nederland. Het aantal besmettingen lijkt nog beperkt te blijven, en Italiaanse taferelen met dichte scholen en universiteiten blijven ons vooralsnog bespaard. En dat is mede te danken aan de fantastische mensen die werken in de Nederlandse gezondheidszorg.

Die mensen staan in de frontlinie van de strijd tegen corona. Sommige ziekenhuizen moesten na een besmetting al tijdelijk de deuren sluiten. Inmiddels zijn er ook ziekenhuismedewerkers zelf besmet geraakt, zoals in Eindhoven, Amsterdam en Den Bosch. 

Voorzichtig
In Zeist, waar we iedere dag zorgen voor uw pensioen, zijn we voorzichtig. We willen onder alle omstandigheden kunnen doorwerken, dus letten we nu extra goed op. Collega’s die in risicogebieden op vakantie zijn geweest, werken een tijdje vanuit huis. We wassen vaker onze handen, maken twee keer per dag onze toetsenborden schoon en stellen reizen als het nodig is uit.
Die voorzichtigheid is niet alleen vanwege onze eigen gezondheid. Het coronavirus zorgt bij de meeste mensen voor relatief milde griepklachten, maar dat geldt niet voor ouderen. Onder 80-plussers eist het virus een relatief hoge tol. Het indammen van de verspreiding van het virus is dus vooral ook in hún belang.

Bibberen
Het virus springt niet alleen makkelijk van mens tot mens over, maar blijkt ook de internationale financiële markten te besmetten. Die maakten door de zorgen over corona vorige week een flinke duikeling. Beurzen kelderden wereldwijd met meer dan 10% en ook de toch al extreem lage rente daalde hard. Dat zagen wij natuurlijk in onze beleggingsportefeuille terug, hoewel de afgelopen week ook een goede dag te zien was. Gelukkig beleggen wij als pensioenfonds voor de écht lange termijn. Daarom worden we op dít vlak niet snel bibberig van het virus.

Toch zijn pensioenfondsen wel kwetsbaar voor dit soort economische onrust. Dat komt door de huidige spelregels voor ons pensioen, waarbij financiële dagkoersen een te grote rol spelen. Nóg een reden voor een hervorming van ons pensioen.

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Beweging in de polder?

Is na meer dan tien jaar onderhandelen over de toekomst van ons Nederlandse pensioensysteem een oplossing aanstaande? Er lijkt in ieder geval beweging in de polder en Den Haag.

De Telegraaf en andere kranten schreven deze week over de beweging die de onderhandelaars over het pensioenakkoord lijken te maken. Althans, men “studeert op een technische verkenning”, zoals het diplomatiek heet. Of de partijen aan de onderhandelingstafel bij elkaar weten te komen is nog verre van zeker. Maar als het klopt wat de kranten schrijven, is er een interessante en hoopvolle beweging gaande.

Interessant
U kent inmiddels de pensioenproblemen. Lang dachten we in Nederland dat een waardevast pensioen - dat dus meegroeit met de stijgende prijzen - een rotsvaste garantie kon zijn. Maar doordat we steeds langer leven en de economie onstuimig is, blijkt die garantie onbetaalbaar geworden. Daar komt bij dat de rente al jarenlang extreem laag is, waardoor pensioenfondsen moeten rekenen alsof ze de komende tientallen jaren nauwelijks geld gaan verdienen met het beleggen van uw pensioengeld. Het gevolg: uw pensioen is niet gegarandeerd, maar al jarenlang bevroren. Daardoor wordt het steeds minder waard. En er dreigt zelfs al een hele tijd een verlaging van uw pensioen.

De oplossing waar nu op gestudeerd zou worden, is een interessante combinatie van twee zaken: we laten de pensioengarantie los, én we laten de rekenrente los waarmee pensioenfondsen zich nu overdreven voorzichtig arm moeten rekenen. Met die oplossing zou uw pensioen makkelijker kunnen meebewegen met de economie. Er komt met dit idee niet opeens extra geld bij, maar er hoeft wel minder “dood geld” op de plank te blijven liggen. Ik denk dat dit tot een beter pensioen kan leiden. Het wordt een beetje minder zeker, maar onder de huidige regels is het zeker minder. Wat kiest u?

Hoopvol
Wat het nieuws behalve interessant ook hoopvol maakt, is de bereidheid die eruit spreekt om te komen tot een compromis. De afgelopen vele jaren leek de discussie over de toekomst van ons pensioenstelsel er soms wel een tussen verschillende geloven. Partijen groeven zich vast in hun loopgraven en hielden er sterk verschillende ideeën op na. Nu lijken ze bereid om over de eigen schaduw heen te stappen, om Nederland een toekomstbestendig, goed én betaalbaar pensioen te laten houden. We zijn er nog lang niet en er zijn nog veel hoofdbrekende puzzels op te lossen. Maar er gloort misschien een mooie lente. 

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Saïda

Het afgelopen jaar was Saïda mijn collega bij PFZW. Ze had - in ambtelijke taal - een afstand tot de arbeidsmarkt, toen ze afgelopen zomer bij ons kwam werken. Nu niet meer. Ze heeft laten zien wat ze waard is én ontdekt waar haar talenten liggen. Ze gaat nu haar eigen weg, op eigen kracht.

Vorige week schreef ik op deze plek over de krapte op de arbeidsmarkt in de zorgsector. Er staan in de zorg tienduizenden vacatures open en organisaties zijn dus dringend op zoek naar nieuwe medewerkers. Toch zijn er ook nog mensen in Nederland die niet makkelijk aan een betaalde baan komen. Die een beetje hulp nodig hebben, een opstapje, om aan de slag te kunnen gaan. Saïda was zo iemand. Ze had te lang zonder betaald werk gezeten en kwam daardoor moeilijk aan de slag. Wij boden haar een plek aan op ons kantoor en gaven haar de begeleiding die ze nodig had om weer zelfstandig te kunnen werken. Ze ontwikkelde zich razendsnel. Onlangs kwam ze tot de conclusie dat het werk dat ze bij ons deed, haar niet helemaal uit het hart gegrepen was. Ze gaat nu dus op zoek naar een andere baan. En dat is een heel stuk makkelijker als je al werk hebt, zo blijkt steeds weer.

Ervaren krachten of uitgerangeerd?
We nemen afscheid van Saïda, maar we blijven als pensioenfonds een werkplek bieden aan iemand met afstand tot de arbeidsmarkt. Onlangs startte een “oudere” werkzoekende bij ons. Met die oudere werkzoekenden is iets vreemds aan de hand. Werkgevers in allerlei sectoren staan te springen om personeel, maar wie wat ouder is (en dat is al vanaf 45 jaar!) wordt ook bij veelvuldig solliciteren vaak niet uitgenodigd. Mensen met ervaring en kennis worden blijkbaar al snel te oud gevonden. Ze dreigen zo uitgerangeerd te raken. Juist nu we allemaal steeds langer moeten doorwerken en de krapte op de arbeidsmarkt steeds groter wordt, is dat een slechte ontwikkeling. We hebben iedereen nodig, zeker ook de oudere werknemers. Ik ben daarom blij dat we bij ons op kantoor, op zeer bescheiden schaal, een bijdrage blijven leveren aan het verkleinen van de kloof naar de arbeidsmarkt voor mensen die dat nodig hebben.   

En Saïda? Zij heeft bij ons de kloof tot de arbeidsmarkt gedicht. Ze gaat nu op eigen kracht verder. We zijn trots op haar, en overtuigd dat ze zal slagen. Het ga je goed Saïda!

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Deeltijdwerk en personeelstekort in de zorg

In de zorgsector loopt het personeelstekort op, met vervelende gevolgen voor patiënten, maar zeker ook voor de mensen die in de sector werken. Zij kampen met een te hoge werkdruk. Tegelijk werken veel mensen in de zorg in deeltijd. Kunnen zij wat meer gaan werken, om zo de personeelskrapte te verzachten? 

Die vraag lag gistermiddag voor tijdens een symposium bij onze uitvoerder PGGM in Zeist. Minister Van Engelshoven van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen nam daar een onderzoeksrapport over het onderwerp in ontvangst. PFZW was samen met PGGM betrokken bij dit onderzoek.

Neerwaartse spiraal
Er zijn in de zorg te weinig handen aan het bed. Dat zorgt soms voor wachtlijsten, maar ook voor een te hoge werkdruk voor de mensen die werken in de zorg. Die werkdruk leidt tot een stijging van het ziekteverzuim én van het aantal werknemers dat arbeidsongeschiktheid raakt. De stijging van het aantal uitvallers komt bovenop een tendens die we al een aantal jaren zien: doordat we langer moeten doorwerken voordat we met pensioen kunnen, vallen meer mensen op oudere leeftijd uit. Want het werk in de sector kan fysiek en mentaal zwaar zijn, en dan is langer doorwerken lang niet voor iedereen mogelijk.

Behalve tot ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid, leidt de hoge werkdruk er ook toe dat meer mensen ervoor kiezen om de sector te verlaten en ergens anders aan de slag gaan. Dat maakt het probleem alleen maar groter; er ontstaat een neerwaartse spiraal.

Duur
Ook voor het pensioen in de sector is deze ontwikkeling niet goed. Wie arbeidsongeschikt wordt, blijft pensioen opbouwen bij PFZW, maar betaalt daar geen premie meer voor. Die premie wordt gedragen door het collectief. Door ons allemaal dus, want dat doen we solidair. Iedereen betaalt er een beetje aan mee. Maar hoe meer arbeidsongeschikten, hoe duurder deze solidariteit wordt. En dat gaat uiteindelijk ten koste van de betaalbaarheid van ons pensioen.

Veel potentieel
Tot zover het sombere nieuws. Er is ook goed nieuws te melden. Uit het donderdag gepresenteerde rapport blijkt dat veel parttimers in de zorgsector best wat meer uren zouden willen werken, als dat makkelijker wordt gemaakt. En door het enorme aantal mensen dat in deeltijd in de zorg werkt, ligt hier heel veel potentieel. Als iedereen die nu in deeltijd werkt een paar uurtjes extra gaat werken, is het personeelstekort in de zorg opgelost. Natuurlijk wil of kan niet iedereen meer gaan werken. Maar een kwart van de mensen wil dat wél, blijkt nu. Het moet dan wel goed beloond worden, zeggen ze, en er moet meer flexibiliteit in de roosters zijn dan nu vaak het geval is. Ook andere obstakels moeten worden weggenomen. Hoe dan ook: als je meer gaat werken, bouw je ook meer pensioen op. Dat is altijd mooi meegenomen.

Aan oplossingen die het mogelijk maken dat meer mensen meer uren gaan werken, wordt nu driftig gesleuteld. Het kan een belangrijke stap zijn op weg naar een gezonde zorgsector. Soms zijn (deel)oplossingen voor grote problemen niet zo ingewikkeld als je dacht. Ik werd er vrolijk van.  

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

NB: de vele en indringende vragen van lezer Lucas
Onder mijn blog van vorige week, en ook al eerder, stelde een trouwe lezer genaamd Lucas een hele batterij vragen aan mij. Die vragen gaan onder meer over de toekomst van het pensioenstelsel en de solidariteit in het huidige stelsel. Veel van de onderwerpen die Lucas aankaart, zijn de afgelopen jaren al meermaals op de een of andere manier besproken op deze plek. Maar zijn vragen blijven zeer relevant. Ze zijn echter lang niet allemaal eenvoudig te beantwoorden, en wij gaan als pensioenfonds ook niet over alle zaken die worden aangestipt.

We werken de komende weken aan een lijst met zo duidelijk mogelijke antwoorden, geïnspireerd op de vragenlijst van Lucas. Een groot deel van die vragen en antwoorden zijn behoorlijk technisch van aard. Daarom vind ik ze minder geschikt om integraal op te nemen in mijn blog. Maar wanneer we klaar zijn, publiceren we de vragenlijst en de antwoorden op onze website, en ik zal er ook in dit blog zeker aandacht aan besteden.

Leren van elkaar

Met enige regelmaat ga ik op bezoek bij organisaties waar wij het pensioen voor regelen. Dat is altijd leerzaam. Enkele weken geleden was ik met twee collega’s te gast bij TSN Thuiszorg in Zwolle. We spraken daar met het management over de arbeidsmarkt, die in de zorgsector onder druk staat.

TSN Thuiszorg is een grote zorginstelling die landelijk werkt en vooral veel in Groningen actief is. Er werken ruim 1800 medewerkers, die zorg verlenen aan zo’n 4500 cliënten.  

Arbeidsmarkt onder druk
De bijeenkomst bij TSN was wat wij een spiegelsessie noemen. In die sessies bespreken we de pensioenactualiteit en we gaan met werkgevers in gesprek over de positie die ze op de arbeidsmarkt innemen. We vergelijken die positie met die van andere organisaties in de sector, zowel regionaal als landelijk. We presenteren dan gegevens die we als pensioenfonds van de organisatie beheren, zoals de verhouding tussen vaste werknemers en oproepkrachten, de leeftijdssamenstelling van het personeel, de salarissen en de aantallen en leeftijden van mensen die beginnen en stoppen met werken. Maar we laten bijvoorbeeld ook zien hoe het zit met de ontwikkeling van het aantal arbeidsongeschikten. Dat cijfer zien we de laatste jaren schrikbarend stijgen, vooral onder oudere werknemers.

Inzicht helpt
Het inzicht dat werkgevers krijgen over hun personeelsverloop en de positie die ze op de arbeidsmarkt innemen, kan helpen bij het aanscherpen van hun personeelsbeleid. En dat is belangrijk, want veel organisaties in de zorg kampen met een tekort aan personeel. Ieder jaar beginnen nog steeds veel mensen aan een baan in de zorgsector, maar er stoppen ook veel mensen, vaak al op relatief jonge leeftijd. De werkdruk en het gebrek aan mogelijkheden tot persoonlijke ontwikkeling worden vaak als reden genoemd om de sector te verlaten. Wanneer te veel mensen de sector verlaten, loopt de werkdruk voor de mensen die blijven nog verder op. Zo ontstaat een vicieuze cirkel, waardoor het ziekteverzuim en de langdurige uitval vanwege arbeidsongeschiktheid verder oplopen. Dat is allereerst buitengewoon vervelend voor de mensen die in de sector werken. Maar het raakt ons in Nederland uiteindelijk allemaal. Te weinig handen aan het bed gaat namelijk ten koste van de beschikbaarheid en de kwaliteit van zorg. En die zorg hebben we vroeg of laat bijna allemaal nodig.

Inspirerende voorbeelden
We willen de komende tijd deze dienstverlening aan werkgevers nog verder uitbreiden. Want we willen graag ons steentje bijdragen aan een betere arbeidsmarkt in de zorgsector. Wat we nu al zien, is dat we aan de hand van de cijfers die we presenteren regelmatig stuiten op inspirerende voorbeelden. Bij TSN Thuiszorg zagen we bijvoorbeeld dat er relatief meer jongeren werken én aan de slag gaan dan elders in het land. Tegelijkertijd vertrekken er minder 30-plussers dan elders. TSN is dus blijkbaar voor jonge werknemers een aantrekkelijke plek om te werken. Door dit soort inzichten met elkaar te delen, kunnen zorgorganisaties van elkaar leren. Met een duidelijk doel: een gezonde zorgsector. In het belang van iedereen.

Peter Borgdorff
Directeur PFZW

Zzp’ers welkom!

Het is bekend: veel zelfstandigen (zzp’ers) sparen niet voor pensioen. Omdat ze er niet aan denken, omdat ze het niet kunnen betalen, omdat ze het voor zich uitschuiven, of omdat er geen pensioenfonds voor zzp’ers bestaat. Wat de reden ook is, niks regelen voor je pensioen is meestal niet verstandig. Want hoe langer je wacht, hoe duurder het wordt. Bij PFZW willen we helpen. We beginnen daarom samen met de cultuursector een proef met een zzp-pensioen.

De wet in Nederland zegt dat zelfstandigen niet structureel mee mogen doen bij een bedrijfstakpensioenfonds zoals PFZW. Maar de minister van sociale zaken vindt het wel belangrijk dat ook zzp’ers een fatsoenlijk pensioen opbouwen. Het lijkt erop dat de minister ruimte gaat geven om met zo’n pensioen te experimenteren. En die ruimte nemen we graag.

Acteurs, dansers, muzikanten
Behalve voor de zorg en welzijn, verzorgen we ook de pensioenen voor de cultuursector. Denk aan musea, theaters, concertzalen, toneel- en dansgezelschappen en orkesten. In deze sector werken veel zelfstandigen. Acteurs, dansers, muzikanten, kunstdocenten, maar bijvoorbeeld ook podiumtechnici: ze werken vaak op projectbasis, en vaak als zzp’er. En maar al te vaak hebben ze niets geregeld voor hun pensioen.

Samen
Werkgevers- en werknemersorganisaties in de cultuursector vinden dat ook zelfstandigen fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden verdienen. Een pensioen hoort daarbij. Daarom hebben ze ons gevraagd een pilot te ontwikkelen voor een zzp-pensioen, speciaal voor de cultuursector. Want als je dat samen regelt, zijn de kosten lager dan wanneer het ieder voor zich is. En minder kosten betekent meer pensioen voor dezelfde euro.

Het idee is simpel: een goed pensioen waarvan de zelfstandige én de opdrachtgever samen de kosten delen. In het cultuur-pensioen-voor-zzp’ers stopt de zzp’er 3% van zijn inkomen in zijn pensioenpot. De opdrachtgever verdubbelt die inleg. In totaal bedraagt de inleg dus 6% van wat een zzp’er verdient. Doe je een werkzaam leven mee, zo’n 40 jaar, dan bedraagt de hoogte van je pensioen bijna driekwart van je inkomen toen je nog werkte, inclusief de AOW-uitkering van de overheid.

In 2021 hopen we te kunnen beginnen. Als de proef een succes is en voldoende zzp’ers mee willen doen, dan zie ik graag dat we de regeling uitbreiden naar andere sectoren. Want ook in bijvoorbeeld de zorgsector werken steeds meer zelfstandigen. En ook zij hebben recht op een fatsoenlijk pensioen.

Peter Borgdorff
Directeur PFZW