Op 30 september van dit jaar hadden we bij PFZW voor elke euro pensioen die we u nu of in de verre toekomst moeten uitbetalen, precies één euro en één-tiende cent in kas. Dat is niet genoeg, want van de wet moeten we een buffer hebben (en dat vinden we verstandig van de wet). We hebben immers vet op de botten nodig voor magere tijden. Dat vet is er nu nog onvoldoende. Toch vond ik 30 september een mooie dag.
U weet het: pensioenfondsen zijn de afgelopen negen jaar hard geraakt door de financiële crisis. Met de rendementen op onze beleggingen ging het na het eerste crisisjaar uitstekend. Maar de lage rente gooide roet in het eten. Die extreem lage rente dwingt ons volgens de wettelijke regels heel veel extra geld opzij te zetten. Met andere woorden: onze verplichtingen (aan u) stijgen in waarde. Daardoor daalde onze dekkingsgraad snel. Die dekkingsgraad is een soort thermometer, die de verhouding laat zien tussen de verplichtingen en het vermogen van een pensioenfonds. Bij een dekkingsgraad van 100% zijn die twee precies in evenwicht.
Opkrabbelen
In februari 2016 bereikten we een dieptepunt. De actuele dekkingsgraad van PFZW bedroeg toen 87%. We kwamen op dat moment voor elke euro pensioen 13 cent tekort. Sindsdien krabbelt de rente gelukkig een klein beetje op én halen we positieve rendementen. Met als gevolg dat onze dekkingsgraad eind september 2017, ruim anderhalf jaar na het dieptepunt, nét boven de 100% uit kwam. Een flinke verbetering in relatief korte tijd.
Symbolische grens
Om precies te zijn bedroeg de actuele dekkingsgraad eind september 100,1%. Dat is nog lang niet genoeg. Want zoals gezegd: de wettelijke regels schrijven voor dat we vet op de botten nodig hebben. We moeten een dekkingsgraad hebben van iets meer dan 124%. Pas dan mogen we de pensioenen volledig laten meegroeien met de stijgende prijzen. Vanaf ongeveer 110% mogen we daar wel al gedeeltelijk mee beginnen. Daar zijn we nog niet. Toch was ik blij met de cijfers van eind september. Niet alleen omdat we langzaam opkrabbelen, maar ook vanwege het bereiken van de grens van 100%. Natuurlijk gaat het slechts om een dagkoers, maar het is wel een symbolische en hoopvolle stand. Dat is lange tijd wel anders geweest.
Peter Borgdorff
Directeur PFZW
NB
De afgelopen week waren er op dit blog veel lezersbijdragen over het persoonlijke pensioenpotje, waar het nieuwe kabinet naar toe lijkt te willen. Er bestaan nogal wat misverstanden over. Daarover volgende week meer.
